Waarom kent de gemiddelde Nederlander meer dat vier stamppotten en wordt er in de winter erwtensoep gegeten? Waarom houden Nederlanders van zoute haring en zoute drop, terwijl men in het buitenland daarvan gruwelt? Het heeft allemaal te maken met onze culinaire geschiedenis. Bij deze lezing kom je er meer over te weten.

Nu is het normaal dat je het hele jaar genoeg te eten hebt en dat je zelfs in de winter verse groenten kunt kopen. Toch is het nog maar ruim honderdtwintig jaar geleden dat met de uitvinding van het wecken een eind kwam aan de honger. Voor die tijd waren de mensen de hele zomer in de weer om voldoende voedsel in de winter te hebben.

Onze culinaire geschiedenis heeft alles te maken met wat er aan vlees/vis en groente voor handen was, op welke manier men het goed kon houden en welke methoden men had om het te bereiden. Op een open vuur kook je heel anders dan op het fornuis dat in de negentiende eeuw zijn intrede deed. Veel van het voedsel dat wij gewend zijn te eten, heeft een historisch verhaal: onze boterham met kaas, de beschuit met muisjes, friet met mayonaise, een Brabants worstenbroodje, een kopje koffie met een koekje.

Ineke Strouken
Ineke Strouken was 32 jaar directeur van het Nederlands Centrum voor Volkscultuur, later Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland. Via boeken, artikelen en radio-uitzendingen vertelt ze over de (historische) achtergronden van tradities. Van haar hand zijn onder andere Beschuit met muisjes en andere geboortegebruiken (1991) en Bruidssuikers en wittebroodsweken en andere huwelijksgebruiken (1993). Tevens heeft zij de boeken: Dit zijn wij, over de honderd belangrijkste tradities (2012), Dat vieren wij over feesten in Nederland (2014) en Tradities in Brabant (2022) geschreven. Meer informatie: Ineke Strouken.